از نسل شهدای انقلاب بود. در پشت جبهه بسیار به مردم خدمت رسانی کرد. از شست و شوی لباس رزمندگان گرفته تا خدمات رسانی در مراکز بهداشتی. یک بار به عنوان پرستار نمونه انتخاب شده بود. اوایل شیوع کرونا با اینکه می توانست مرخصی بگیرد در جواب میگفت کمبود نیرو داریم، اگر من از بار مسئولیت شانه خالی کنم تعهد و وجدان کاری چه میشود؟
روزهایی بود که ۱۳ ساعت بیمارستان بود وقتی به خانه می آمد تماس میگرفتند و مجدد دوباره به بیمارستان می رفت. بارها پیش میآمد بعد از پایان کارش در بیمارستان برای خدمت رسانی به کسانی که در خانه قرنطینه بودن میرفت.
وقتی کرونا گرفت طوری وانمود میکرد که انگار هیچ مشکلی نیست و به ما آرامش میداد. دوره درمان 40 روز طول کشید، خیلی مقاومت کرد اما ریه هایش درگیر شده بود، تا روز آخر هوشیار بود و دردها را تحمل میکرد.
پس از شهادتش افرادی می آمدند و میگفتند که چه خدمات درمانی رایگانی برای آنها انجام داده است. پروین هیچ وقت از کارهایی که برای مردم انجام میداد به ما میگفت. وقتی قدردانی مردم و سوگواری شان برای او را دیدم مطمئن شدم راه و مسیری که طی کرده درست و به جا بوده است.