در سال 2020 ،360 پناهگاه در آلمان وجود داشت که به زنان قربانی خشونت کمک و از آنها حمایت می کرد که این بالاترین تعداد در اروپا است.

به گزارش سایت pulseforgood ،تا سال 1983 ،تقریباً ۷00 پناهگاه برای زنان در ایاالت متحده وجود داشت که تقریباً 91000 زن و 131000 کودک را در خود جای داده بودند. تا سال 1990 تقریباً 1200 پناهگاه در ایاالت متحده وجود داشت که بیش از 30000 زن و کودک را در خود جای داده بودند. طبق گزارش ها، در سال 2004 کمتر از 2000 پناهگاه برای زنان وجود داشت.

براساس گزارش روزنامه گاردین(2021) برطبق تازه ترین تحقیقات شکاف عمیقی بین میزان حقوق مدیران زن و مرد در انگلیس مشاهده شده است. طبق نتایج حاصل از تحقیقات میزان دریافتی متوسط مدیران زن 23۷000 پوند بود درحالیکه این میزان برای مدیران مرد 900.8۷5 پوند بود. این اختالف ٪۷3 در مقایسه با اختالف میزان دریافتی زنان و مردان در کل جمعیت انگلیس که به %5.15 می رسد بسیار بد است.

به گزارش سایت socialjusticeresourcecenter در سال 2020 ،ایاالت متحده در رتبه 53 در شاخص شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد قرار گرفت. در ایالت متحده، مردان 128 درصد بیشتر از زنان درآمد دارند – حتی در زمینه هایی که زنان اکثری کارکنان را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، متخصصان اطفال زن به طور متوسط در سال حدود 51 هزار دلار کمتر از مردان درآمد دارند. به گزارش سایت endhomelessness در تاریخ 19 ژانویه 2023 ،در سال 2021 مردان درآمد متوسط بالاتری داشتند.

خانم دنیل کریتندن نویسنده و روزنامه نگار کانادایی مقیم امریکا چندی پیش در سخنرانی خود در امریکا چنین اظهار داشت: اینک زنان امریکایی این واقعیت را دریافته اند که در پی شعارهای ظاهر پسند دفاع از حقوق زنان، نتوانسته اند به حقوق واقعی خود دست یابند

فمینیسم از طریق ترویج طلاق آسان و استقلال اقتصادی، مشوق ایجاد نوعی نظام تعدد زوجات بوده است، نظامی که در آن مردان قوی در طول زندگی خود میتوانند تعداد بسیاری همسر جوانتر داشته باشند و زنان در این میانه بازنده اند. اکنون بسیاری از زنان فعال امریکایی به مشکلات موجود در امریکا در مورد زنان اعتراف میکنند.

طلاق گرفتن در امریکا به آسانی تاکسی گرفتن است. با وجودی که پس از طلاق، زن امریکایی خویشتن را آزادتر حس میکند ولی از هر 4 زن مطلقه یکی الکلی میشود و میزان خودکشی میان آنها سه برابر زنان شوهردار است

در پرو، در سال 1995، آلبرتو فوجیموری طرحی را برای تنظیم خانواده راه اندازی کرد که به ویژه زنان فقیر و بومی را هدف قرار می داد. در مجموع، بیش از 215000 زن عقیم شدند. در سال 2002، فرناندو کربن، وزیر بهداشت، اعتراف کرد که دولت اطلاعات گمراه‌کننده‌ای ارائه می‌دهد و والدین را تهدید می‌کند که در صورت داشتن فرزندان اضافی، جریمه خواهند کرد.

در اروپا، تعدادی از شکایت ها و اتهامات علیه جمهوری چک و اسلواکی مبنی بر عقیم کردن زنان روما بدون اطلاعات کافی و دوره انتظار وجود داشته است. در پاسخ، هر دو کشور یک دوره انتظار اجباری هفت روزه و رضایت کتبی را تعیین کرده اند. اسلواکی چندین بار توسط دادگاه اروپایی حقوق بشر در مورد عقیم سازی اجباری زنان روما محکوم شده است

بخش زیادی از تاریخ عقیم سازی اجباری به میراث اصلاح نژادی و نژادپرستی در ایالات متحده مرتبط است. بسیاری از پزشکان فکر می کردند که با عقیم کردن زنان فقیر، ناتوان یا اقلیت، خدماتی را به کشور انجام می دهند. پزشكان آن زنان را زهكشي در سيستم مي دانستند. بومیان آمریکایی، مکزیکی آمریکایی، آفریقایی آمریکایی و زنان پورتوریکوی-آمریکایی مجبور به اجرای برنامه های عقیم سازی شدند، به ویژه بومیان آمریکایی و آمریکایی های آفریقایی تبار مورد هدف قرار گرفتند. سوابق نشان داده است که دختران بومی آمریکا در سن یازده سالگی عمل هیسترکتومی انجام داده اند.