شهید طیبه زمانی

در روستای گودین کنگاور کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش آقاسیدحسین روحانی بود. طیبه‌سادات که شش‌ساله شد، والدینش تصمیم گرفتند او را به مکتب بفرستند. طیبه هم در زمان کوتاهی تمام قرآن را یاد گرفت. بعد از مکتب به دبیرستان پروین اعتصامی رفت. از همان بچگی غم‌خوار دوستانش بود و برای کمک بهشان پیش‌قدم می‌شد. روزی که فاطمه، دوستش را در مکتب ناراحت دید، جلو رفت و علت را جویا شد. دوستش گفت پدر و مادرم می‌خواهند طلاق بگیرند. طیبه در آن روزها شش سال بیشتر نداشت؛ اما تصمیم گرفت برود و موضوع را به استاد مکتب بگوید و از او بخواهد که به دوستش کمک کند.
هفدهم دی‌ماه ۱۳۵۴ مدیر مدرسه او را به‌خاطر حجابش اخراج کرد و همین شد نقطۀ شروع مبارزه‌اش علیه رژیم. بعدها با پافشاری خانواده، با همان حجاب قبلی در مدرسه قبولش کردند.
در سال۱۳۵۶ بعد از تمام‌شدن دبیرستان، در رشتۀ مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته شد. هم درس می‌خواند و هم فعال سیاسی بود. در تاریخ ۲۵شهریور۱۳۵۷زلزلۀ طبس اتفاق افتاد. طیبه به‌همراه دوستانش به‌عنوان نمایندۀ امام‌خمینی(ره)، به‌مدت یک ماه به یاری زلزله‌زدگان رفت. به‌سراغ دختران زلزله‌زده می‌رفت و دلداری‌شان می‌داد. برایشان حدیث می‌خواند و امیدوارشان می‌کرد. با مهارت خاصی عکس می‌گرفت تا بعد از اینکه به کنگاور برمی‌گردد، نمایشگاه عکسی برپا کند. در تاریخ ۲۳آذر۱۳۵۷، زمانی که نیروهای رژیم به بیمارستان شاه‌رضای مشهد حمله کردند، طیبه خودش را به بخش اطفال رساند و از هیچ کمکی به کودکان دریغ نکرد. در کنار همۀ کارهایش، از وقایع بیمارستان هم عکاسی می‌‌کرد.
هفدهم دی‌ماه ۱۳۵۷، در تظاهراتی که به مناسبت سالگرد قیام هفده دی زنان مشهدی در کنگاور به راه افتاده بود، در اثر تیراندازی رژیم به‌طرف جمعیت به شهادت رسید. اهالی روستا که تهدیدات دشمن را شنیده بودند، سه روز بر مزار او نگهبانی دادند تا دشمن به پیکر طیبه آسیبی نزند. در همان روز شهادتش، روزنامۀ اطلاعات تیتر زد: «طیبه زمانی، نمایندۀ امام در طبس به گلوله بسته شد.» پدرش نمایندۀ امام‌خمینی(ره) در کنگاور بود. به همین خاطر هم بعضی از نشریات تیتر زدند: «دختر نمایندۀ امام در کنگاور شهید شد.» طیبه اولین شهید زن در کرمانشاه بود.
دوستانش یک روز بعد از شهادتش دست‌به‌کار شدند و نمایشگاه عکسی را که طیبه‌سادات می‌خواست برپا کند ولی قبل از آن به شهادت رسیده بود را به راه انداختند؛ نمایشگاه عکس‌هایی از ظلم‌های طاغوت و عکس‌هایی از شهدا که طیبه‌سادات گرفته بود و قصد داشت آن‌ها را به دید عموم بگذارد.